Sosyal Medya

Kürsü

Akif’i Anarken - Prof. Dr. Mehmet Çelik

28-12-2016 09:15

O’nu 27 Aralık 1956’da kaybettik. Aradan tam 80 yıl geçti. O’nunla ilkokul birinci sınıfta tanıştım. Her pazartesi sabahı, İstiklal Marşı’nı, ilk günkü heyecanla okurdum. Ortaokul birinci sınıfta Safahat'ı ezberlemeye karar verdim. 70-80 sayfa kadar da ezberledim… Ancak sayfalar ilerledikçe, geçmiş sayfaları unutmaya başladım. O zaman, ilahi bir kitabın mucizevi derinliğini idrak ettim. Kur’an’la aynı şey değildi: İlahi kelam unutulmazken, ne kadar severseniz de beşeri kitabın satırları unutuluyordu.



Edebiyata çok düşkündüm. Bu nedenle, İslami İlimler Fakültesi ikinci sınıfındayken, hariçten lise sınavlarına girerek (İmam Hatip Lisesi mezunuydum) ayrı bir lise diploması daha aldım ve aynı yıl üniversite sınavlarına bir kez daha girdim. Tek tercihim okuduğum üniversitenin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü idi. Kazandım ve iki fakülteyi beraber devam ettirerek bitirdim. 

Fuzuli, Bâkî, Nedim bana zevk verirken, Yahya Kemal milli tarih şuurumu geliştirirken, Faruk Nafiz ruhumu dinlendirirken, Necip Fazıl beni derin derin düşündürürken, Akif hep bana hüzün verirdi. Altı yüz yıllık koca imparatorluğun yıkılışının gözyaşları ve acıları vardı Akif’in mısralarında… Tarihe olan merakımla bu mısralar birleşince, bu hüznüm daha da derinleşiyordu. Bu nedenle Akif aklıma geldikçe, hep gözlerim dolar. 

Akif, yakın tarihimizin hem hafızası, hem de vicdanıdır. Hem imparatorluğun tasfiyesinin acılarını yaşamış; hem o korkunç savaşlara bizzat şahitlik etmiş, hem Milli Mücadele sürecinde canla başla mücadele etmiş, hem de Cumhuriyet’in kuruluş sürecinde bulunmuştur. 

İmparatorluğun tasfiyesindeki acılara, Cumhuriyetin kurucu kadrolarının yeni devleti kurduktan sonra, tarihi redd-i mirasta bulunmaları, bu acılara tuz-biber ekmiştir. 

Vefatının 80. yılında, İslam dünyasının bugünkü durumuna bakınız, Akif’i hatırlamamak mümkün mü?..

Sözü O’na bırakalım

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.